zdanie bądź wypowiedź, które odbieramy jako niedorzeczne, bo są bezładne znaczeniowo lub składniowo, bądź też charakteryzuje je wewnętrzna sprzeczność, stwierdzają coś, co jest niemożliwe, niezgodne z powszechnym doświadczeniem. Zdaniom nonsensownym nie można przypisywać cech prawdziwości ani fałszywości. Są one z punktu widzenia komunikacji językowej schorzeniem, zakłóceniem, a jednak występują w języku i pełnią w nim różne funkcje, zwłaszcza będąc przejawem twórczości językowej.
Niemała część idiomów to wyrażenia nonsensowne: miedziane czoło, robić z igły widły - zrozumiałe są jedynie w danym języku, dzięki długiej tradycji ich używania. Nonsensem żywią się dowcipy językowe, paradoksy, a także wiele metafor. Posługuje się nim fantastyka literacka i ludowa. W literaturze XX w. nonsens zyskał rangę jednej z ważniejszych kategorii estetycznych, np. w dadaizmie, surrealizmie, w teatrze absurdu (S. I. Witkiewicz).
Potrzebujesz pomocy?
Już uciekasz?
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
