typ metafory występujący w poezji symbolicznej, zabieg stylistyczny, polegający na przypisywaniu wrażeń jednego zmysłu innemu. Odmianą synestezji jest tzw. barwne słyszenie (przedstawienie dźwięków określeniami kolorów) np. "srebrzystoturkusowa cisza" - K. Przerwa-Tetmajer Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej. Inny rodzaj to określanie zapachu za pomocą kolorów, np. "zapach wody, zielony w cieniu, złoty w słońcu" - L. Staff Wysokie drzewa. Synestezje występują także w języku potocznym, np. czarna rozpacz, krzyk duszy itp.
"Natura jest świątynią, kędy słupy żywe
Niepojęte nam słowa wymawiają czasem.
Człowiek śród nich przechodzi jak symbolów lasem,
One mu zaś spojrzenia rzucają życzliwe.
Jak oddalone echa, wiążące się w chóry,
Tak sobie w tajemniczej, głębokiej jedności
- Wielkiej jako otchłanie nocy i światłości -
Odpowiadają dźwięki, wonie i kolory.
Są aromaty świeże jak ciała dziecinne,
Dźwięczne i niby łąki zielone; są inne -
Bogate i zepsute, silne, triumfalne,
Które się rozlewają w światy idealne, Jak ambra, benzoina, jako piżma wonie,
Gdzie duch przenika zmysły i wzajem w nich tonie."
(Ch. Baudelaire, Oddźwięki)
Potrzebujesz pomocy?
Już uciekasz?
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
