Geogr. Wilhelm Leibniz(1646-1716) niemiecki matematyk, (rachunek różniczkowy), logik. Gorliwy wierzący chrześcijanin, chciał pogodzić protestantyzm z katolicyzmem. Główne jego dzieło "Monadologia", zadaje w nim pytanie : dlaczego istnieje raczej coś niż nic?

"Bóg tworzy z materii najpiękniejszy ze wszystkich możliwych mechanizmów, z duchów tworzy najpiękniejszy ze wszystkich rządów, jakie jesteśmy sobie w stanie wyobrazić, a ponad całością ustanawia dla ich zjednoczenia najdoskonalszą ze wszystkich harmonii [...] wybrałby źle, gdyby wybrał inaczej, niż uczynił. Wprawdzie posiada on nieskończoną moc, lecz Jego moc nie ma określonego przeznaczenia i dopiero połączone ze sobą dobroć oraz mądrość określają, że jej przeznaczeniem jest wytworzenie tego, co najlepsze" . Ten fragment pochodzi z "Rozprawy o zgodności wiary z rozumem".

Leibniz jest skrajnym pluralistą- wielość substancji. Nieograniczona ilość substancji, wszystkie są jednego rodzaju i nazywają się monadami, to właśnie z nich składa się to wszystko, co nas otacza. Monada jest czysto duchowa, logiczna, nie ma charakteru materii, jest niepodzielna, niezniszczalna, jest całością swych spostrzeżeń. Każda z siebie rozwija swoją percepcję, różnią się między sobą stopniem przyswajania swych własnych spostrzeżeń. Najdoskonalszą monadą jest Bóg, to jest monada monad, dzięki niemu w świecie istnieje ład. On, czyli Bóg spostrzega wszystko jako własne spostrzeżenie, podejmuje decyzje o hierarchiczności tego, co nas otacza, chodzi o całą naturę. Ta najdoskonalsza monada stworzyła świat najlepszy, jaki mogła, kierując się oczywiście w swym wyborze najwyższym dobrem. W świecie istnieje również zło, które pochodzi z niedoskonałych monad a one także należą do tej doskonałości, którą stworzył Bóg. Tak rozumiane zło służy do lepszego zrozumienia dobra i docenienia go. Jeśli chodzi o pojęcie moralnego zła, to jest ono również dopuszczane przez najwyższego, aby człowiek bardziej docenił swoją wolność i posiadał większe poczucie godności. Ponieważ świat jest tak zaplanowany i pomyślany przez Boga,że dobrzy nie mają się, czego obawiać natomiast źli owszem.

Uważam,że Bóg w stosunku do tego całego świata nie postępuje nielogicznie. Według tego filozofa, monada monad konstruowała rzeczywistość wybierając z wielu możliwości najdoskonalszą, widzimy w tym duże optymistyczne podejście. Leibniz, nie mówił, że świat jest doskonałością pozbawioną zupełnie zła czy to metafizycznego czy moralnego, pozbawiony grzechu, ludzkiego cierpienia, udręk, frustracji i rozpaczy. Uważał jednak, że każda niedoskonałość, co istnieje na tym świecie jest nieodzowna, aby całość była idealna. Niektórzy mogą w to oczywiście wątpić, ale będzie to wynikało z ich braku umiejętności spojrzenia w głębię rzeczywistości. Tą idealność rzeczywistości widział w objawiającej się w wielu wymiarach, zachowaniach wolności. Ta wolność często prowadzi nas w ramiona grzesznego zachowania, popełnianych błędów, ale dla dopełnienia doskonałości musi istnieć ta wolność, grzech i cała masa błędów popełnianych przez człowieka, to właśnie świadczy o świecie doskonałym w pełni tego słowa znaczeniu. Zgodność między spostrzeżeniami, które monady snują same z siebie, a dokonującymi się związkami w świecie gwarantują według Leibniza z góry ustawiona harmonia przez Boga "Harmonia wprzód ustawiona". Jego działanie pozostaje zawsze bez zarzutu. To, co stworzył jest w najlepszym porządku i harmonii. Wszelkie innowacje, które stara się wprowadzić nie naruszają zbytnio natury rzeczy. Wszystko składa się z monad a one są jednakowej natury, więc Bóg posiada doskonały wybór, nie musi być żadnej siły z, zewnątrz która miałaby mu pomagać lub w jego imieniu decydować. To właśnie świadczy, że monada monad jest najdoskonalsza ze wszystkich. Przecież to co idealne siłą rzeczy nie może postępować wbrew logice, takie jest moje zdanie w tej kwestii.

Monada monad czyli najwyższy posiada w swym działaniu nie konieczność wyboru tylko moc wyboru a to duża różnica, to że on jest powoduje jestestwo czegoś innego, istnieje więc wszędzie, przenika całą przestrzeń i wieczność, jest obecny w każdym momencie naszego istnienia. Nasz filozof opisuje wielki dar mądrości , który jest w posiadaniu najwyższego a to zupełnie wyklucza brak logicznego analizowania. W swej filozofii przedstawia ogromny szacunek do stwórcy i dużą dozę podziwu oraz uwielbienia. Bóg jest bardzo dobry, to on stworzył nam to wszystko, w czym obecnie egzystujemy, to on był sprawcą wszelkiego dobra i przyczynił się do jego rozpowszechnienia na całym świecie. Kierowany swoją doskonałą mądrością, dokonał analizy wybrawszy to, co najdoskonalsze, natomiast kierując się swoją mocą spełnił to, co wcześniej po wcześniejszych wyborach zaplanował. Należy tu jeszcze podkreślić że nic nie uczynił wbrew logice.