burst

[be(r)st] (burst, burst [be(r)st, be(r)st])

1. rozsadzić, rozerwać; to burst the door open wyważyć/wyłamać drzwi; This river bursts its banks every spring. Ta rzeka występuje z brzegów każdej wiosny.
2. pęknąć, rozerwać; When I got the result of my exam I was bursting with happiness. Kiedy otrzymałam rezultat mojego egzaminu, nie posiadałem się z radości; Her parents were bursting with pride when she won the contest. Jej rodzice pękali z dumy, kiedy wygrała konkurs.

• burst in wbiec, wpaść
• burst in on wbiec/wpaść w trakcie (czegoś); He burst in on a meeting because his train was late. On wbiegł w trakcie zebrania, ponieważ jego pociąg się spóźnił.
• burst into nagle zacząć coś robić; The group of teenagers burst into a laughter while watching a movie. Grupa nastolatków wybuchła śmiechem podczas oglądania filmu.
• burst out wybuchnąć, zacząć robić; She burst out crying when she heard about her son's accident. Wybuchnęła płaczem, kiedy usłyszała o wypadku swojego syna.